ابابیل (مفردات‌قرآن)ابابیل از اصطلاحات قرآنی به معنای دسته‌ها و گروه‌ها است. این اصطلاح در سوره فیل آمده و منظور از آن وصف پرندگانی است که دسته دسته از طرف خداوند مأمور مقابله با سپاه ابرهه بودند. ۱ - مفهومشناسیبقول کسائی مفرد آن اَبُول است مثل عَجُول راغب می‌نویسد: مفرد آن اَبِیل است و گفته‌اند: اسم جمع است و از خود مفرد ندارد «وَ اَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْراً اَبابِیلَ» اَبابِیلَ حال است از طَیْراً و یا صفت آن است یعنی بر آنها مرغانی را فرستاد در حالیکه دسته‌ها و گروه‌ها بودند. در افواه عوام هست که اَبَابِیل علم جنس مرغانی است که بر سر لشگریان ابرهه سنگ ریختند، ولی این کلمه چنانکه گفتیم وصف و بمعنی گروه‌ها و دسته‌هاست. ۲ - تفسیر آیهدر تفسیر برهان از امام باقر (علیه‌السّلام) نقل است که هر پرنده سه سنگ در چنگال و منقار خود داشت. سنگ‌ها را بروی لشگریان ریختند، در اثر آن در میان آنها مرض آبله پدید آمد و پرندگان بدان وسیله هلاکشان کردند و پیش از آن آبله در آنجا دیده نشده بود. .... ابن اثیر در تاریخ کامل می‌نویسد: بیشتر اهل تاریخ برآنند که حصبه و آبله اوّلین بار در عرب بعد از واقعه فیل دیده شد. [۵]
ابن اثیر، عزالدین، الکامل فی التاریخ، ج۱، ص۲۶۳.
نگارنده گوید: بنظر می‌آید که این پرندگان از بحر احمر آمده و سنگریزه‌هایشان با میکرب حصبه و آبله آلوده بوده است و بر اثر ریختن آنها این دو مرض در میان لشگریان بروز کرده و خداوند باین طریق آنها را تار و مار نموده است. در بعضی از روایات فریقین هست که سنگریزه‌ها بسر هر که می‌خورد از دبرش بیرون می‌شد و اللَّه العالم. ۳ - پانویس
۴ - منبع• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ابابیل»، ج۱، ص۱۹-۲۰. رده‌های این صفحه : اصطلاحات ادبی | اصطلاحات قرآنی | قاموس قرآن | واژگان قرآنی | واژه شناسی واژگان قرآن
|